رادیو ایرآوا 19 امرداد 93= 10 اوت 2014
میهمان: آقای امیر برجخانی عضو جامعه زندانیان سیاسی ایران و از همبندان زنده یاد علی صارمی
موضوع: در سالگرد قتل عام 30هزار زندانی سیاسی در تابستان 67
وب سایت جامعه زندانیان سیاسی ایران
زندان در جوامع دمکراتیک
به محلی اطلاق می شود که مجرم پس از طی کردن مراحل قانونی با حضور وکیل، در
صورتیکه دادگاه او را مجرم شناخت، جهت تنبیه به آنجا تبعید می شود و رابطه اش با
دنیای بیرون محدود یا کلا قطع می گردد. هر چند از زندان برای تنبیه افراد استفاده
می شود، اما زندانی از حقوق اولیه ای مانند غذا، دارو، دسترسی به وسایل بهداشتی و
هوای آزاد، و دسترسی به کتابخانه و امروزه
اینترنت نیز برخوردار است. در ایران اما زندانی از هر گونه پروسه قانونی خود آخوندها
نیز بی بهره است و از زمان دستگیری مجرم شناخته شده و مورد اذیت و آزار جسمی و
روحی قرار می گیرد. اینروزها مصادف است با سالگرد قتل عام 30 هزار تن از زندانیان
سیاسی تابستان 67 که اغلب از هواداران سازمان مجاهدین خلق بودند. قربانیان بدون برخورداری از پروسه قانونی، تنها
با حضور در برابر آخوندی که "قاضی" لقب گرفته بود، و طبق فرمان خمینی به
مدت 5 دقیقه چنانچه زندانی هنوز "سر موضع" بود، حکم اعدام می گرفتند.
میهمان این هفته رادیو ایرآوا آقای امیر برجخانی از اعضای جامعه زندانیان سیاسی
ایران که خود سالها از عمرش را در زندانهای مختلف رژیم سپری کرده و در جریان قتل
عام سال 67 نیز در اسارت بسر می برد، هستند. ایشان که اصولا عقیده دارد وجود
زندان، نوعی مقاومت و انعکاس خواستهای اجتماعی مردم است، از همبندان سابق زنده یاد
علی صارمی است که به جرم سفر به اشرف برای بازدید از فرزندنش دستگیر و سپس در دیماه 1389 اعدام شد. جامعه زندانیان سیاسی
ایران، امروز یکشنبه 10 اوت در دانشگاه یوسی ال ای کالیفرنیا مراسمی در بزرگداشت
از سی هزار زندانی سیاسی قتل عام شده 67 برگزار می کنند و این بهانه ای شد تا با
آقای برجخانی به گفتگو بنشینم.
